Realizacja ewolucyjna jest metodą zyskująca rosnącą popularność. Likwiduje podstawowy problem modelu kaskadowego, czyli długi czas upływający między etapami tworzenia specyfikacji a dostarczeniem systemu. Opiera się na założeniu, że system nie jest dostarczany całościowo, na końcu projektu. Dostarczanie produktu odbywa się w kolejnych porcjach - stanowiących coraz bardziej rozwinięte wersje. Ceną tego udogodnienia jest trudne zarządzanie projektem związane z narastającą ilością zmian wynikających z rosnących doświadczeń użytkowników, którzy mają sposobność wczesnego przetestowania systemu w czasie jego tworzenia. Przyjmując taki sposób realizacji projektu formalnie uznajemy, że etap specyfikacji rozciąga się na cały projekt. Jednak koszty zmian są stosunkowo niewielkie, ponieważ odbywa się to wciąż na etapie budowy, a nie dopiero podczas pielęgnacji gotowego systemu.