Nowoczesne systemy informatyczne, jak pisze Wrycza (1993), w organizacjach gospodarczych są złożonymi całościami, obejmującymi obszerne dziedziny przedmiotowe. Wynika to z samej istoty systemu informatycznego wiążącego ludzi, metody i środki techniczne dla racjonalnego wykonania założonych celów. Użytkownicy skonstruowanego systemu oczekują jego sprawności, użyteczności, niezawodności oraz dostosowania do zgłoszonych potrzeb informatycznych.
Całość wspomnianych uwarunkowań stymuluje potrzebę skutecznego kierowania procesem projektowania i użytkowania systemu.
Przedsięwzięcie tworzenia jest jednym ze stadiów życia systemu. Po sformułowaniu założeń projektowych i zbudowaniu systemu informatycznego, następuje proces jego eksploatacji. System jest wielokrotnie doskonalony a w momencie, gdy dalsze doskonalenie przestaje być opłacalne następuje likwidacja systemu.
Działania związane z projektowaniem systemu odbywają się w przestrzeni pewnego procesu, który określić można jako cykl życia systemu. Cykl ten stanowi ciąg wyodrębnionych wzajemnie spójnych etapów, pozwalających na pełne i skuteczne zaprojektowanie a następnie użytkowanie systemu informatycznego.